Het is weer tijd voor een trip naar Azië! Na het kopen en het verbouwen van ons huis was het wel even nodig om er weer tussenuit te gaan. De trip voor deze keer; Myanmar. We verblijven hier in totaal ruim 4 weken incl. de kerst en Oud & Nieuw. Makkelijk want dan hoef je geen keuze te maken bij wie z’n familie je eet met kerst!

Zaterdagavond 22:00 vlogen we van Amsterdam naar Dubai om daar 7,5 uur te moeten wachten om naar ons 2 thuis te vliegen; Bangkok. De vlucht duurt ruim 6 uur en is altijd weer een pretje. Of je hebt je oordopjes in je backpack laten zitten, en du in het vrachtruim, of je bent je boek vergeten óf je zit naast een bijzonder vervelend persoon.

Geluk met vliegen

Ik had het geluk dat ik deze keer optie 3 had. Oordopjes en boek waren paraat maar de behoorlijk zenuwachtige vrouw uit India naast mij maakte de 6,5 uur vliegen weer bijzonder spannend. Waarschijnlijk was ze 4 uur zenuwachtig omdat ze 4 uur lang met een trillend been naast me zat. Zoals kinderen (en ik ook) thuis of in de klas aan tafel zitten. Nu is dat niet zo’n probleem als je je eigen stoel of tafel hebt.

Als je stoel vast zit aan de stoel van je buurman is het voor je buurman na 4 uur wel vervelend. Gelukkig viel ze na lang wikken en bewegen in slaap zodat ik ook nog wat uurtjes slaap kon meepakken. Emma had uiteraard nergens last van, nog voordat de hete doekjes werden uitgedeeld (10 minuten na opstijgen) lag Emma al te slapen.

Dubai

Eenmaal in Dubai aangekomen hadden we 7,5 uur om ons te vermaken. Wat doe je dan in Dubai?! Precies, de Dubai Mall en de Burj Khalifa bezoeken. Met de metro vetrokken we naar de stad wat op zich wel bijzonder is. Dubai is niks anders dan zand en olie. En olie maakt geld, geld maakt exclusieve gebouwen. En die waren er.. Nadat je eerst 15 minuten met de metro door een soort zandbak voor volwassenen rijdt kom je ineens in het échte Dubai uit.

Het Dubai waar gebouwen zo hoog zijn dat je de top niet ziet en waar Ferarri’s elkaar afwisselen met Mercedessen en BMW’s. Dubai is voor ‘The Rich and Famous’ en dat is wel te merken. Na een lange wandeling kwamen we aan in de Dubai Mall. Over exclusief gesproken.. Je hebt De Tuinen in Naaldwijk en vergeleken met de Dubai Mall dat is ‘pfff’.

Dubai Mall

Je hebt De Boogaard in Rijswijk, vergeleken met de Dubai Mall is die ‘mwah’. Je hebt Alexandrium in Rotterdam, vergeleken met de Dubai Mall is die ‘tsss’. De Dubai Mall is gekkenwerk. Ik heb nog nooit zo’n groot en bizar winkelcentrum gezien. Alles is hier groot en goud. We liepen in ons ‘vliegtuig outfit’ langs mannen in pak met net even te dure zonnebrillen om ons te vergapen aan alle luxe hier. In de Dubai Mall is ook de ingang van de Burj Khalifa.

Sjoerd had nog een soort van poging gedaan om uit te leggen waar de ingang was maar ik voelde me als een smurf in Disneyland zo groot was het. Na lang zoeken vonden we eindelijk de Burj Khalifa.  We konden naar de top voor ‘slechts’ €100 per persoon en dan mocht je zeker wel 1,5 uur blijven. Een beetje overdreven vonden wij aangezien je waarschijnlijk alleen maar woestijn ziet met hier en daar een verdwaalde kameel. We besloten de zon op te zoeken om bij te komen van de vlucht en ons op te maken voor de volgende 6,5 uur.

Bangkok

De volgende 6,5 uur gingen gelukkig sneller en deze keer had ik én m’n oordopjes, én m’n boek en geen vervelende mensen naast me! Na 1,5 bladzijde uit m’n boek ging het kaarsje wel uit en werden we wakker 1,5 uur voor de landing. Om 00:50 uur stapte we het vliegtuig uit en om 01:55 uur stonden we op de stoep van ons hotel wat naar mijn mening goed is voor een Olympische Medaille op het onderdeel ‘Airport-City Center as fast as you can’.

Ik geloof niet dat iemand ooit sneller is geweest.. We sliepen aan Tani Road wat na Khao San Rd waarschijnlijk de bekendste straat van BKK is. Na een heerlijk slaapbiertje werden we de volgende dag om 12:30 wakker. Deze dag gebruikte we vooral om ons voor te bereiden op Myanmar wat neerkwam op wat laatste dingen kopen als een rugtas en wat kleren. Aangezien ik in BKK beter de weg ken dan in Naaldwijk waren we binnen 2 minuten op Khao San Rd en dat was wel even schrikken.

Khao san Road

Waar het normaal vol staat met kraampjes, schreeuwende Thaise verkopers en TukTuk’s was er nu helemaal niks te bekennen op de vaste restaurants en winkels na die normaal verstopt zitten achter de marktkraampjes. Crisis in Bangkok of gewoon laagseizoen? Ik ben nog nooit zo snel heen en weer door Khao San Rd gelopen zonder aangesproken te worden met ‘hey mister, wanna buy suit’, ‘hey mister, cheap tattoo for you’.

Ik was al bijna trots totdat er 1 geniepige TukTuk driver stond die zei; ‘Hey mister, I see you before..yesterday’. Op het moment dat ik hem aankeek dacht ik; ‘Damn! Ik was hier gisteren helemaal niet’. En hij dacht; ‘Ha ha, gotcha stupid tourist!’. Uiteraard even handje schudden en vriendelijk lachen voordat we verder konden. Je trapt er toch elke keer weer in 🙂

Wat ons opviel

Verder hebben ze hier de manieren van Emma over genomen door loempia’s met een schaar te knippen?! Ik vond het bijzonder. En Emma kreeg het voor elkaar om in 30 graden met kippenvel buiten te zitten.. ‘want het is toch wel fris’.

Het viel me op dat Bangkok veel rustiger is nu, wat ongetwijfeld te maken heeft met de tijd van het jaar. Veel toeristen en backpackers zullen met de feestdagen thuis willen zijn. Daarnaast lijkt het er op alsof er een heel ander publiek loopt dan een aantal jaar geleden met veel dronken Engelsen. Misschien was dit altijd al zo en heb ik er minder op gelet maar na heel wat keren Bangkok wordt het misschien eens tijd om Hanoi (ik hoor Sjoerd denken; ‘YEAHH’) als uitvalsbasis te gebruiken.

Myanmar

>Na 1 dag Bangkok werd het tijd voor Myanmar! Ik heb er een hoop over gelezen en geschreven maar het werd tijd om het eens in het echt te bekijken. De vlucht zat er na 45 minuten al op en vanuit het vliegtuigraampje kon je al zien dat je in een totaal andere wereld terecht kwam. Je zag geen hoogbouw of neon reclameboorden maar vooral landbouw met hier een daar een gouden tempel.

Het leek een beetje op Friesland alleen dan met tempels en een graad of 20 warmer (en geen Friezen). Eenmaal op het vliegveld was het ook een wereld van verschil. Het was vooral stil, en warm, erg warm. Nadat we het land in mochten zonder problemen verwachtte ik terecht te komen in de ‘taxi-hell’ maar niets bleek minder waar. Niemand die zich op drong en de prijzen uit de Reisgids bleken te kloppen. Myanmar is een wereld van verschil met Thailand of Bangkok.

Druk en Chaotisch.. echt Azië

Het is er druk en chaotisch, een beetje zoals Jakarta maar wel gemoedelijk. Yangon, of Rangoon, is een echte Aziatische stad. Het is er druk en smerig en het ruikt echt vreselijk maar de mensen hier zijn zo belachelijk vriendelijk. Iedereen helpt je, we moeten soms gesprekken afkappen omdat we anders nergens komen 🙂 En iedereen lacht naar je en het meest bijzondere.. samen met een handje vol toeristen ben je echt de enige buitenlander hier waardoor je door iedereen wordt aangestaard. Ik had wel verwacht dat ze hier gewend waren aan toeristen maar als ze hier met ongegeneerd staren geld konden verdienen hadden ze er met kerst goed bijgezeten.

Eerste indruk van Myanmar

We hebben vandaag de Sule Pagode bekeken in de stad en thee gedronken in een traditioneel Burmees theehuisje. Het huisje was gezellig, de thee uiteraard niet te drinken maar we zijn goed opgevoed en de thee is netjes opgedronken. De Sule Pagode was mooi maar niet iets wat ik nog niet gezien had. In tegenstelling tot de Schwedagon Pagode. Ik heb al redelijk wat tempels, stoepa’s en andere indrukwekkende dingen gezien in Azië maar dit.

Het is niet goed mogelijk om te omschrijven hoe bizar groot, goud, goed en indrukwekkend deze pagode is. ’s Avonds, toen het donker werd staken ze wierook en fakkels aan en werd de (100 meter hoge, met bladgoud bedekte) pagode verlicht. Een indrukwekkend iets en zeker een aanrader voor iedereen die ooit in Myanmar komt! Verder mis ik hier de TukTuk’s.. die hebben ze namelijk niet. De taxi’s zijn hier zo goedkoop dat er geen TukTuk’s nodig zijn.

Verder is het Engels hier net zo goed als mijn Burmees. Niet zo heel goed dus. In de taxi proberen de chauffeurs wel een gesprek aan te gaan maar het is een soort Lingo. Je hoort wat, plakt de woorden aan elkaar en hoopt dat je het goed verstaan hebt. Meestal niet want soms zeg je; ‘Ohh yes, nice temple’ terwijl de taxi chauffeur achteraf bleek te vragen waar je vandaan komt. Maar ahg.. met vriendelijk lachen en YES kom je een heel eind!

Naar Bago voor de Gouden Rots

Morgen vertrekken we naar Bago om vanaf daar naar de Gouden Rots te gaan omdat Yangon toch niet echt ons ding is. Het plannen van je reis hier is wel in ‘Backpacken voor gevorderde met hindernissen’ stijl. Waar je in Thailand op elke hoek van de straat een tour kan boeken in een minivan richting het volgende stadje ben je in Myanmar toch echt aangewezen op lokaal vervoer. Om het nog wat lastiger te maken gaat er ook niet van elke stad of highlight en bus, vliegtuig of trein naar het plaatsje wat wij willen dus het vergt enig denkwerk. En dat op vakantie.. We blijven lekker bezig zo!

Voor zo ver het eerste verslag uit een druk, heet en vooral indrukwekkend en vriendelijk Myanmar. Zoals de Lonely Planet omschrijft; Myanmar remains a world apart! En dat is het zeker.. Op naar Bago waar ons nieuwe avontuur begint.

P.S. de foto’s zijn ter illustratie. Het internet is hier zo traag dat foto’s uploaden geen zin heeft ?