We zijn ondertussen al weer in Nederland, maar ik wil toch graag onze laatste week in Japan met jullie delen. Dit was namelijk een week om nooit te vergeten. Onze laatste dagen in Japan brachten we door in Amami-Oshima, een eiland in het zuiden van Japan.
Amami-Oshima bleek een schot in de roos. Het is het paradijs op aarde. Zelden ben ik in Azië op zo’n mooi en divers eiland geweest. Natuurlijk, de eilanden in de Malediven waren zeker niet verkeerd, en de Filipijnen en Indonesië hebben misschien wel de mooiste tropische stranden. Maar Amami is qua natuur onwerkelijk mooi.
Amami it is!
Woensdag vertrokken we met mooi weer vanuit Kyoto naar Amami. En we vertrokken naar een subtropisch eiland, dus gewapend met zonnebrand, korte broek en zonnebril stapte we vol goede moed in het vliegtuig. Boy was I wrong. In de stromende regen landde het vliegtuig op het subtropische Amami. Niet bepaald waar je op gehoopt had als je richting een tropisch eiland vliegt. Toen ik m’n weerapp checkte en deze aangaf dat er de komende 5 dagen 99,9% kans op 110mm regen was verklaarde dat overigens wel een hoop.
Ondanks de regen konden we gelijk al zien dat Amami een schitterend eiland was. De natuur is hier indrukwekkend met een groene bergen in het binnenland, ruige kliffen aan de kust en schitterende zandstranden. Maar het allermooiste was dat het hier heerlijk rustig was. Een verademing als je net uit Kyoto komt, waar duizenden mensen schouder aan schouder door de metro schuifelen. We hebben in 5 dagen op Amami niet één andere Westerse toerist gezien en ze spreken hier nagenoeg geen Engels (thank you Google Translate!).
Hawaii in Japan
Historisch gezien hebben Hawaii en Japan niet zo’n hele goede band. Maar het eerste dat in me op kwam toen we over Amami reden is dat het op Hawaii leek. Niet dat ik ooit op Hawaii ben geweest, maar de foto’s die je van het eiland op internet voorbij ziet komen leken op de natuur hier in Amami. Het bergachtige landschap, de schitterende stranden, de golven voor de kust en vooral ook de sfeer.
De eerste 2 nachten sliepen we in een prachtig hotel. Mocht je naar Amami gaan en een mooi en goed hotel zoeken; Hotel Native Sea Amami Adan On The Beach (een hele mond vol) is absoluut de moeite waard! We sliepen aan het strand, met een eigen veranda uitkijkend op de zee en de bergen aan de andere kant van de baai. We sliepen met de deuren open waardoor we wakker werden door alleen het geluid van de golven die op het strand rolde. Het was hier echt genieten in de beste zin van het woord.
Om jullie een klein beetje een idee te geven over waar we sliepen nodig ik je uit om onderstaande beelden van de drone eens te bekijken 🙂 Dit is niet alleen Amami, maar het geeft wel een aardig beeld denk ik!
Ons Japans is niet goed
Dat Amami niet heel veel Westerse toeristen ontvangt bleek wel toen we ’s avonds wat wilde eten. We zaten zo afgelegen in het puntje van de baai dat we alleen in het restaurant van het hotel konden eten. Wat overigens geen straf is. Adan On The Beach is een soort mini sub-hotel van het grotere Native Beach Resort dat zo’n 500 meter verderop op de top van en klif stond. Een ‘groter’ hotel (15 kamers). Via het strand en een bijzonder steile trap konden we naar dit hotel lopen om te eten.
Toen we eenmaal zaten kregen we een menukaart voorgeschoteld in het Japans. Een Engelse hadden ze namelijk niet. En aangezien wij niet verder komen dan ‘konichiwa‘ en ‘arigato‘ werd een maaltijd bestellen best een uitdaging. Maar met enige hulp van de bediening hebben we toch een gerecht kunnen kiezen en hebben we die avond heerlijk gegeten.
15 juni 2017, een dag om nooit te vergeten
Donderdag 15 juni 2017 was een dag om nooit te vergeten. Na 6 jaar werd het wel tijd om Emma ten huwelijk te vragen (say what?!) en er was geen betere plek om dat te doen dan op Amami.
Wonder boven wonder werden we wakker met schitterend weer. Zo hard als het de dag ervoor regende, zo mooi was deze dag. Door de 99,9% kans op 110 mm regen was ik al tevreden geweest met een uurtje droog weer, maar we hadden het niet beter kunnen treffen. Gewapend met de drone, camera, een ring en een goede dosis zenuwen gingen Emma en ik op zoek naar een verlaten strand. Wat niet zo heel moeilijk is aangezien je alle stranden hier bijna voor jezelf hebt 🙂
Ik zal niet van minuut tot minuut bespreken hoe de dag is verlopen, maar het was beter, mooier en leuker dan ik me van tevoren had ingebeeld. Op een verlaten strand, in een schitterende baai, met prachtig weer werd 15 juni de dag dat Mevrouw Lagraauw een feit werd 🙂
Conglatulations!
Die avond hebben we wederom in het restaurant gegeten. Hier waren ze ondertussen ook op de hoogte gesteld van onze verloving en we werden al zingend onthaald. De mensen zijn hier zo ontzettend aardig en vriendelijk! Het deed me een beetje denken aan de film ‘50 First Dates‘. Vraag me niet waarom. Maar, voor degene die de film niet kennen, deze film speelt zich af op Hawaii in een prachtige omgeving. Grote delen van die film vinden plaats in een lokaal restaurantje waar iedereen elkaar lijkt te kennen.
Dat was op Amami ook het geval. De gemeenschap is zo ontzettend klein dat iedereen elkaar kent. En iedereen kende ons. Niet heel vreemd aangezien we de enige Westerlingen op het eiland waren. Maar er hing zo’n heerlijke ‘feel good‘ vibe en de mensen waren zo ontzettend vriendelijk en begaan met ons. Zelfs de locals kwamen ons feliciteren. We werden uitgenodigd voor een traditionele Japanse dans. Iedereen leek te weten dat we verloofd waren. Ze hadden zelfs de menukaart vertaald in het Engels zodat we, op deze bijzondere dag, daadwerkelijk wisten wat we bestelde 🙂
Toen we na het eten dachten dat de dag niet beter kon worden, werden we buiten nog eens verrast met een prachtige heldere sterrenhemel. We hebben nog snel twee biertjes gekocht (champagne hadden ze helaas niet) en hebben op het strand, onder de sterren nog even nagenoten van een van de mooiste dagen van ons leven.
Op deze momenten besef ik eens te meer wat voor bevoorrecht leven ik leef. Ik ben in iets meer dan een jaar tijd in de Filipijnen, Maleisië, de Malediven, Oostenrijk, Spanje, Colombia, Ecuador en Japan geweest en ook nog eens verloofd met degene die me daar altijd in steunt! How lucky I am 🙂
Time to move on
Helaas moesten we de volgende dag vertrekken omdat het hotel volgeboekt zat. Ontzettend jammer want het was echt een prachtige plek. Het tweede hotel was meer resort achtig. Veel kamers, zwembad bij het strand en dat is niet helemaal ons ding. Eigenlijk wilde we helemaal niet weg omdat we het bij Adan On The Beach zo naar ons zin hadden en de mensen zo ontzettend aardig waren.
Dat gevoel was snel verdwenen toen we aankwamen bij het tweede hotel. We hadden een gigantische kamer met uitzicht op zee, groene bergen en kliffen en daarnaast waren de eerste woorden die we hoorde; conglatulations! De eigenaar van Adan On The Beach had gebeld met dit hotel (ze kennen elkaar echt allemaal hier) om te vertellen dat we verloofd waren dus ook hier stonden ze te zingen! Wat een geweldig eiland is dit 🙂
Die dag hebben we vrij weinig gedaan op een boekje lezen, over het strand wandelen en relaxen na. Helaas regende het pijpenstelen op zaterdag waardoor we alleen even naar Naze zijn geweest, de hoofdstad van het eiland.
Overal prachtige stranden!
Zondag scheen de zon gelukkig weer. Aangezien we geen Internationaal Rijbewijs hadden meegenomen konden we geen auto of brommer huren. Belangrijke tip voor degene die naar Japan gaan en een auto of brommer willen huren; vraag een IDR aan 🙂 Gelukkig konden we wel een fiets huren zodat we wat meer van het eiland konden zien.
Op maps.me hadden we een baai uitgekozen die ons wel mooi leek. Al fietsend werd het eiland alleen maar mooier. Overal waar we fietste kwamen we langs verlaten stranden met rotsten, bizar helder water en bergen. Dit eiland is echt een van de mooiste plekken waar ik ooit ben geweest. Een onvergetelijke ervaring en een absolute aanrader voor iedereen! Een retourtje Osaka – Oshima (Amami Oshima) kost €125 p.p en dat is het geld dubbel en dwars waard!
Back to reality
Na 5 geweldige dagen was het helaas tijd om Amami te verlaten. Terug naar Tokyo om daar nog 1,5 dag te vertoeven voordat we weer terug naar Nederland zouden vliegen. Jammer om zo’n schitterend eiland te moeten verlaten, maar we hebben een geweldige tijd gehad.
Op het vliegveld werd er nog even moeilijk gedaan over het feit dat ik een drone bij me had. Vreemd genoeg was dat op de heenreis geen probleem. Ik moest een formulier ondertekenen waarop stond dat de drone ‘fragile‘ was. Iets dat op zich ook wel klopt. Maar in de kleine letters stond ook meteen aangegeven dat bij beschadiging of zoekraken van de drone ik nergens recht op had en geen klacht kon indienen. Dat vind ik dan wel weer bijzonder 🙂 Gelukkig kwamen zowel wij als de drone heel aan in Osaka om vervolgens onze weg te vervolgen richting Tokyo.
Eindelijk terrasjes!
De laatste dagen in Tokyo brachten we door in de regio van Ueno Station. Persoonlijk vind ik dit een van de betere wijken in Tokyo. Ik was hier al in 2009 en dat beviel goed. Aangezien ik ook wat anders wilde zien verbleven we aan het begin van onze reis rondom Shinjuku. En met gigantische TV schermen op de gebouwen, felle neonverlichting, duizenden mensen, overal Hello Kitty muziek is dat niet helemaal mijn ding. Ueno is een stuk rustiger en gezelliger.
We hebben de laatste avond doorgebracht op Ameyoko Street waar je marktjes en eetkraampjes hebt. Eindelijk konden we met een biertje neerploffen op een terrasje en mensen kijken. Heerlijk!
Daarnaast hebben we uiteraard nog wat souveniertjes meegenomen. Dit keer in de vorm van eten. Emma is groot fan van Aziatisch eten en kan ook nog eens goed koken dus toen we een kruidenmarkt vonden was ze helemaal gelukkig 🙂 We reizen in Japan met 1 backpack, we hadden dus nog 23 kilo extra over voor de terugweg. Dat is maar goed ook want we hebben een extra tas aan kruiden meegenomen 🙂
Dus.. hoe is Japan?
Uniek. Dat is het eerste wat er in me op komt 🙂 Het is een schitterend land met prachtige cultuur en met name ook natuur. Maar het is er ook erg duur. Iets dat ik wel had verwacht en ook wist, maar bepaalde plekken (met name in Kyoto en Fuji) zijn heel erg overprijst. Ik snap dat de economie hier beter draait en het leven ook duurder is dan in Zuidoost-Azië, maar €20 voor een pizza, €6 voor een biertje, €45 voor een dorm, €17 voor een ontbijtje zijn prijzen die, ongeacht de economische voorspoed, alle redelijkheid overschrijden.
Nadelen
- Japan is geen land om zonder planning te reizen, tenzij je bereid bent veel te betalen. Veel accommodatie zit in het weekend vol dus reserveren kan geen kwaad.
- De prijzen zijn even schrikken als je Zuidoost-Azië gewend bent.
- Het openbaar vervoer, en met name de bussen, is behoorlijk overschat. De Shinkansen treinen zijn super, maar daarbuiten valt het toch een beetje tegen en rijden ze zeker niet op tijd.
Voordelen
- De bizar grote en mooie tempels, de cultuur. Er zijn weinig landen met mooiere en grotere tempels dan Japan.
- De mensen. Ze zijn zo ontzettend vriendelijk. Ze noemen Thailand het Land van de Glimlach. Degene die dat bedacht hebben zijn blijkbaar nog nooit in Japan geweest. Al sta je 2 minuten op je telefoon te kijken komen er van alle kanten mensen op je af om te vragen of je het kan vinden en of je hulp nodig hebt. Ongekend!
- De natuur is prachtig. Zeker de Japanse Alpen en de zuidelijke eilanden zijn een absolute aanrader!
- Verwarmde WC brillen. Je moet kunnen genieten van de kleine dingen 😉
Dus, Japan is duur als je het vergelijkt met andere Aziatische landen, maar absoluut de moeite waard. Het is een geweldig land!
