De reis naar Vang Vieng zou totaal 5 uur duren. Om 8:00 uur zouden we vertrekken vanaf het busstation Luang Prabang, maar het werd al snel 9:00 uur voordat de minivan vertrok. Onderweg reden we door de bergen, wat toch elke keer weer een mooi uitzicht blijft. Al is het soms heel veel van hetzelfde, of zoals ze hier zeggen; ’same same but different’ :-). Tussendoor stopten we een aantal keren, ook nog om uitgebreid te lunchen.
Fietsen in Vang Vieng
Al met al kwamen we om 15:15 uur aan en moesten we overstappen in een andere bus die ons naar het centrum zou brengen, alleen zou dat wel weer extra geld kosten. Wij vonden dit onzin want we hadden een ticket naar het centrum van Vang Vieng geboekt (waar we overigens net voorbij waren gereden). De chauffeur sprak totaal geen Engels en kon alleen maar wijzen naar een ander busje.
Jammer dat sommige Laotianen je dan toch proberen af te zetten omdat je een toerist bent. Gelukkig hebben we in Luang Prabang juist het tegenovergestelde meegemaakt, ook dat moet vermeld worden. In Luang Prabang liepen we na het eten weg en zonder dat we het doorhadden viel de portemonnee uit de tas. Toen kwam er wel een lief Laotiaans vrouwtje achter ons aan om onze portemonnee terug te geven, toch wel netjes!
Dan maar lopen
Inmiddels besloten we om uit principe niet te betalen en zijn we gaan lopen richting het centrum. We waren net onderweg toen er een busje kwam aanrijden. Het bleek dat de 4 Koreaanse meiden die ook in de minivan zaten een hotel met pick-up geboekt hadden. Zij hadden namelijk een georganiseerde reis en na een belletje werden ze zo opgehaald.
Gelukkig mochten we met hun meerijden. Eenmaal aangekomen in het centrum hebben we een guesthouse uitgezocht met een mooi uitzicht op de bergen en langs de rivier.
Fietsen in Vang Vieng
De volgende dag hebben we 12 km gekajakt op de Nam Song River. Dit was erg leuk om te doen hoewel het voor ons wel wat langer had gemogen. 12 km stroomafwaarts gaat namelijk best snel. Na het kajakken hebben we een normale fiets zonder versnellingen gehuurd om wat van de omgeving te zien. Eerst zijn we naar de Chang grot gefietst.
De opening van deze grot lag ongeveer op 20 meter hoogte en via een trap met hoge treden kon je deze bereiken. Beneden aan de grot had je ook een soort Blue Lagoon liggen. Vervolgens zijn we verder gefietst richting een andere grot. Er werd verteld dat je bij deze grot kon genieten van een mooi uitzicht. De rit daarheen ging helaas niet zonder slag of stoot. Een mountainbike huren was misschien iets slimmer geweest.
klimmen, klimmen en .. weer dalen!
We kwamen namelijk op een onverharde weg uit die 7 km zou duren voordat we bij de grot zouden aankomen. Halverwege waren er ongeveer 20 man aan het werk om een soort bruggetje te maken, het had namelijk behoorlijk geregend en er lag een behoorlijke grote plas waar je niet makkelijk door heen kwam. En Azië zou Azië niet zijn (of Laos Laos niet) als ze er geen 1000 kip (10 cent) voor vroegen 🙂
En anders mocht je gewoon door de plas. Eenmaal aangekomen bij de grot moesten we 20 minuten omhoog klimmen om bij de ingang te komen. Na 10 minuten op slippers waarmee je niet veel grip hebt en na een aantal keer gestoken te zijn door rode mieren kwamen we erachter dat het fototoestel nog in het mandje van de fiets zat. Dit soort dingen gebeuren niet zonder reden dus besloten we de berg en zijn uitzicht te laten voor wat het was en terug te gaan richting het centrum.
Vientiane
Ondanks de mooie omgeving en de natuur is Vang Vieng niet echt ons ding. Het zal ongetwijfeld te maken hebben met het weer en de uitgestorven straatjes in het laagseizoen. We besloten de volgende dag de bus te pakken naar de hoofdstad van Laos, Vientiane.
Toen we in Vientiane aankwamen hebben we door de stad gewandeld en de Arc de Triomf (Patuxai) van Laos beklommen, deze was niet zo hoog maar je had wel een mooi uitzicht over de stad. Verder hebben we de Wat Si Saket (tempel) gezien. De volgende dag hebben we een fiets gehuurd en zijn we door de stad heen gefietst. We zijn langs een christelijke kerk gefietst richting de lokale markt waar ze werkelijk van alles verkochten behalve leuke spullen 🙂
Na de markt zijn we door gefietst naar het Lao National Museum. Een fiets huren is bijzonder handig in deze stad. Je komt overal ook heel makkelijk en dat voor maar 1 euro. Na de lunch hebben we een 45 minuten durende tuktuk rit gehad over onverharde wegen naar het Boeddhapark. Hier hebben we een dik half uurtje rondgelopen, meer heb je ook niet nodig. Heel bijzonder is het niet maar als je tijd over hebt kan je het best even bezoeken.
Pakse
Aan het eind van de middag hebben we de bus naar Pakse geboekt, vanuit Pakse reizen we door naar het Bolaven Plateau en de 4.000 eilanden. Helaas ging deze pas de volgende dag om 20:00 uur. Omdat we het meeste van Vientiane wel gezien hadden besloten we om de volgende dag een relax dag te houden. ’s Morgens hebben we uitgeslapen en vervolgens zijn we naar een sauna vertrokken, een echte Laotiaanse sauna.
Het was even zoeken maar na een paar keer vragen toch de sauna gevonden. De eigenaar was druk bezig met beeldhouwen maar we konden met handen en voeten duidelijk maken dat we gebruik wilden maken van de sauna. Het was een fijne, hete, stomende en naar kruiden ruikende sauna. Daarna hebben we nog een lekkere massage genomen (overigens zijn de Thaise massages beter dan die in Laos). Helemaal uitgerust zijn we vervolgens in de slaapbus gestapt op weg naar Pakse.
Bolaven Plateau
De slaapbus was op zich goed te doen. Eenmaal aangekomen in Pakse (7:00 uur s’ ochtends) hebben we wat gegeten en zijn toen door een tuktuk afgezet bij het Southern Bus Station. Vanuit hier stapten we in een overvolle lokale bus naar het Tad Fan Resort wat ligt bij de Tad Fan waterval in het gebied Bolaven Plateau. Deze rit was behoorlijk stoffig, er zijn nog behoorlijk veel onverharde wegen hier in Laos.
In onze bungalow hebben we ons eerst ook even opgefrist en zijn daarna gaan wandelen naar twee verschillende watervallen; de Tad Yuang en de Tad Cham Pee. Het waren twee behoorlijk langdurende wandelingen. Het is daarom ook aan te raden om te overnachten in Pakse en met een scooter richting de watervallen te rijden. Het resort was qua omgeving heel mooi alleen kan je hier verder niks. Daarom besloten we om de volgende ochtend terug naar Pakse te gaan.
Slapen aan de Mekong River
We zijn met backpack en al langs de weg gaan wandelen totdat er een lokale bus langs kwam, dit gebeurde al vrij snel gelukkig :-). In Pakse hebben we een leuk guesthouse gevonden aan de Mekong River en hebben hier een rustige in een hangmat hangende middag gehad. ’s Avonds na het eten werden we nog uitgenodigd voor een Russisch feestje.
De volgende dag hebben we de bus en de boot gepakt naar Si Phan Don (de 4.000 eilanden). Na een korte busrit en een 5 minuut durende boottocht zijn we inmiddels aangekomen op het eilandje Don Det.
De volgende keer hier meer over en voor nu Sabaidee 🙂
Zo te lezen zijn jullie bezig met een geweldige reis!