Het heeft even geduurd maar we zijn eindelijk in Siem Reap aangekomen.
Nadat we op Schiphol zijn afgezet zijn we nu, maandagavond 19:00 uur, in Siem Reap aangekomen. Ik moet zeggen dat Azie nog precies hetzelfde is als toen we 1,5 jaar geleden weg zijn gegaan!
Bangkok is nog steeds een groot gekkenhuis maar echt geweldig. I love Asia (nee niet de vrouwen). Ik kende eigenlijk alles nog, en blijkbaar ken ik beter de weg in Bangkok dan in Amsterdam. Wel heel gek om zonder Sjoerd te lopen in Azië, na 4,5 maand in Azië met Sjoerd link je Azie gelijk aan die reis 🙂
Zondagmiddag zijn we dus aangekomen. Na wat eten en drinken ingeslagen te hebben hebben we een hotel gezocht. Ik wilde graag in hetzelfde hostel als vorige keer maar helaas kon de taxichauffeur dat niet vinden, dat zei hij in ieder geval. In het hotel kwamen we nog een Nederlands meisje tegen die met ons mee ging eten en naar de markt, uiteraard.
Voor 2.50 euro ben ik de eigenaar van een nieuw paar Billabong slippers. Dezelfde als die ik 2 jaar geleden heb gekocht maar was vergeten, net als mijn SD kaart voor de camera en mijn oordopjes voor muziek.. Goede voorbereiding is het halve werk. Daarna nog even een busticket geregeld om naar Siem Reap te komen, een 12 uur durende rit voor 350 Baht, ofwel 7 euro. De taxi op het vliegveld heeft ons wat dat betreft wel genaaid, daar betaalde we 500 baht voor 45 minuten. Dus Sjoerd, geen 500 Baht betalen.
We moesten de volgende dag om 6:30 bij de Travel Agency staan om van daar naar Siem Reap te rijden. Na een slopende reis wilde we 1 biertje doen ergens en dan naar bed, wat uiteraard goed fout ging. Het enige wat ik nog weet is dat we zeiden tegen elkaar; ‘Oke, we doen nog 1 biertje en dan gaan we’. Next thing I know was het maandagochtend 6:27 en maakte Raoul me wakker met: ‘Beter is het geen 6:27 gek!’. Duidelijk wel dus.. We hadden nog 3 minute om naar de Travel Agency te komen, geen strak plan. Gelukkig hebben we kunnen bellen en kwamen ze ons halen, anders hadden we nu nog in Bangkok gezeten.
De reis in de minivan naar Siem Reap was weer als vanouds, compleet gestoord. Ik las laatst ergens dat ze in Amerika een supersonisch (onbemand) vliegtuig hadden gemaakt dat 25.000 km/h haalde, ook wel mach 25. Helaas zijn ze bij de 2e testvlucht het vliegtuig kwijtgeraakt (hoe dat ook mogelijk is). Toch denk ik dat ik hem gevonden heb, ze hebben er 4 wielen onder gemaakt en een kenteken onder gehangen en hij rijdt nu in Bangkok als taxi rond. Wat een debielen, ze gaan echt idioot hard op de snelweg, en vluchtheuvels veranderen hier in schansen, aardig gek dus. Toch blijft et een geweldig land.
Bij de grens van Cambodja nog een visum geregeld, en uiteraard was ik weer mijn pasfoto’s kwijt. Gelukkig kon ik 200 Baht betalen en kon ik Cambodja in. Imagine that in Amerika:) ‘Ik heb geen paspoort bij me’. ‘Geeft niet man, als je 10 dollar betaald hebben we het nergens over’.
Nu dus, na 50 uur reizen en 10 uur slapen, zijn we echt helemaal gesloopt! Morgen de Angkor Wat bezoeken wat wel mooi moet zijn als we de verhalen en de ‘bible’ moeten geloven.
I keep you up the heights!
Ciao
