Op het schiereiland Shiretoko-hantō ligt het Shiretoko Nationaal Park. Het is een schitterend stuk land waar bijna geen mensen komen. Het is het laatste stukje échte wildernis in Japan. Het park staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO en ideaal voor wandelaars.
Shiretoko Nationaal Park
In het park liggen bijna geen wegen en paden. Het 176.000 hectare grote park trekt bijna geen mensen. Je kan er wel komen. Het Shiretoko Nationaal Park heeft namelijk twee ingangen. Eén op Utoro in het noordwesten van het schiereiland en één bij Rausu op het zuidoostelijke deel.
De toegang, en wegen, voor auto’s en bussen zijn minimaal dus de kans is groot dat je wandelaars tegen komt of dat je het park alleen aanschouwt vanuit een cruise langs Shiretoko.
Mocht je de moeite nemen om het park te bezichtigen zal je moeite meer dan beloond worden.
Investeringen in het Shiretoko
Sinds het park in 2005 werd opgenomen bij UNESCO zijn er een flink aantal investeringen gedaan. Niet alleen om het park en de dieren te onderhouden. Dit leidde ook tot meer toerisme in en rondom het nationaal park hoewel dat vandaag de dag nog steeds heel er minimaal is.
Het park blijft namelijk nog steeds onaangetast en er zijn weinig wegen of toeristische voorzieningen.
Wilde dieren zijn er wel. Zo is de kans groot dat je herten, vossen en zelfs bruine beren ziet. Het hoogseizoen loopt van juni tot september. Dit is de beste periode om hier te wandelen. Ja kan dan de vijf kleine meren bezoeken op Shiretoko Go-ko.
Als je het Shiretoko Nationaal parkwil bezoeken kan dat het beste vanuit Uroro in het noordwesten. Je kan ook vanuit het vissersdorp Rausu het park bezoeken maar hier is minder accommodatie. Daarnaast is Rausu ook de enige plek die in de winter cruises langs het park aanbied
