Aangekomen in Yogyakarta hebben we een taxi gepakt naar het hostel. Helaas was de taxi-chauffeur een beetje de weg kwijt. Hij heeft het adres een aantal keer moeten vragen en uiteindelijk bleek dat de verkeerde wijk bij het adres staat. Eenmaal aangekomen bij het hostel, waar we maar één nacht konden blijven, zijn we snel het bed ingedoken. De volgende ochtend na het ontbijt zijn we naar een ander hotel verhuisd, deze lag parallel aan de straat waar we eerst sliepen. Hier hebben we onze spullen afgegooid en zijn we gaan wandelen door de stad. De stad is vrij groot dus hebben we af en toe een riksja genomen wat na dagen wandelen best wel lekker is. Aan het einde van de middag zijn we naar het dakterras gegaan en hebben we nog even bij het zwembad gelegen. Het gebied waar we zaten, was erg gezellig. Ingericht op het toerisme maar niet te druk gelukkig.
Borobudur en Prambanan
De volgende ochtend hebben we een scooter gehuurd voor twee dagen en zijn we naar de Borobordur gereden. Je kan bij verschillende tentjes diverse tours regelen maar op eigen houtje gaan maakt het soms net iets leuker. Na een kleine 1,5 uur op de brommer kwamen we aan bij de Borobordur. We waren helaas niet de enige, wat op zich ook niet verwonderlijk is bij één van Java’s hoogtepunten.
Bij de ingang stonden de entree prijzen en wat denk je; als je de zon op wilt zien komen hier moet je daar extra voor betalen. Net als bij het Dieng Plateau. Voor niks gaat de zon op behalve in Indonesië 😉 Vorige week hadden we al twee keer een zonsopgang gezien en iemand die de dag ervoor was gegaan zei dat het erg bewolkt was dus deze hebben we aan ons voorbij laten gaan.
Borobudur en..
De Borobordur is groot en het is bijzonder hoe ze dit hebben kunnen bouwen zo lang geleden. Je blijft naar de beelden in de stenen kijken. Na een tijdje hier rondgelopen te hebben liepen we naar de uitgang. De manier waarop was wel behoorlijk toeristisch, je loopt langs ruim een kilometer aan tentjes die souvenirs en kleding verkochten. Bijzonder genoeg kochten we wel een souvenir, dus het werkt wel! Eenmaal aangekomen bij de scooter zijn we terug gegaan naar ons hotel. Hier hebben we de rest van de middag bij het zwembad gerelaxt. Zo zijn we de volgende ochtend ook begonnen en halverwege de middag hebben we de scooter gepakt naar de Prambanan.
Prambanan
Dit was gelukkig iets dichter bij . Aangekomen bij de Prambanan waren we net als gister ook niet de enige. De Prambanan is na de Borobudur de tweede trekpleister in Yogyakarta, dus vrij logisch dat je niet de enige bent. De Prambanan bestaat meerdere tempels en deze hebben meer indruk op ons gemaakt dan de Borobudur. Ongelofelijk hoe ze dit tussen 750 – 850 hebben kunnen maken. De zon was bijna onder en toen zijn we weer richting Yogyakarta gereden. In het donker maakt het rijden wel wat lastiger. Gelukkig hebben ze hier één belangrijke regel; ‘alles wat voor jou gebeurt is jouw probleem en alles wat dus achter je gebeurt hoef je je geen zorgen over te maken’.
Onze laatste dag in Yogyakarta hebben we even niks gedaan. Deze avond hebben we afgesloten bij een vegetarisch restaurant, weer is wat anders dan gado-gado of rijst met sla. Het eten is hier echt heerlijk hoor, maar gestoomde groentes, boterhammen en fruit missen we wel een beetje.
Chillen in Pangandaran
De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken naar Sideraja, na een kleine vier uur in de trein kwamen we aan. Lopend naar de uitgang stonden er een paar man voor het hek wat nog dicht zat. Het leken wel van die nieuwsgierige stokstaartjes want ze wilde ons heel graag vervoeren naar Pangandaran. Deze chauffeurs zijn ingehuurd om mensen af te zetten bij het treinstation van Cideraja en elke toerist die mee terug komt is een mooie bonus. Na wat onderhandelen bleek dat ze elkaar ook commissie geven. Uiteindelijk ingestapt voor een prijs goedkoper dan die van de taxi’s.
Na nog een klein 1,5 uur kwamen we aan in Pangadaran. Hier hebben we eerst wat gegeten en zijn daarna op zoek gegaan naar een slaapplek. Dit was niet zo makkelijk, ze zaten namelijk allemaal in het weekend vol?. Dit omdat 17 Augustus Onafhankelijkheidsdag is en de meeste Indonesiërs vrij zijn. Ze gaan dan een lang weekend weg en vooral naar Pangadaran is dan enorm populair. Na een tijdje gezocht te hebben, besloten we om ergens voor twee nachten te slapen en op internet te kijken of er nog wat vrij was. Helaas zat bijna alles vol, op wat hele goedkope hostels na. Alleen willen we dit weekend toch wat luxer zitten dan normaal, want… Er wordt iemand 32 dit weekend! En dat moet je goed vieren! 🙂 Zaterdag gaan we daarom verder naar Bandung.
Wandelen en zwemmen
In de middag nadat we zijn aangekomen hebben we nog wat rondgewandeld en een duik in de zee genomen. Voor de volgende dag hebben we een tour geregeld. Met z’n tweeën werden we van plek naar plek gebracht en konden we staan en gaan wanneer we willen. De chauffeur sprak goed Engels en we kwamen veel te weten over de cultuur en gedachten van de Indonesiërs. Om 7:30 uur vertrokken we naar de Green Canyon, body raften was de bedoeling. Het was meer zwemmen, springen en slingeren in het groene water, ook goed 🙂
Zeker een mooie plek om gezien te hebben. Vervolgens zijn we maar een schildpadden opvang gebracht, hier worden schildpadden heen gebracht door vissers die ze vinden in hun netten. Als ze weer helemaal hersteld zijn dan worden ze weer uitgezet. Daarna gingen we naar Shark Beach, hier zou je mooi uitzicht hebben, helaas zagen wij vooral grijze wolken. Maar je kan niet alles hebben! Uiteindelijk zijn we geëindigd in de Green Valley, wat ook erg mooi was.
Relaxen
In de middag hebben we nog even gerelaxt op het strand. De volgende dag zouden we om 14:00 uur vertrekken. In de ochtend hebben we een strandwandeling gemaakt en Pangadaran was ineens heel levendig, alle mensen komen aan, het strand zat al aardig vol en in de loop van de dag bleven er bussen aankomen met locals. Tot 14:00 uur rustig aan gedaan op het strand en nog even snel wat gegeten voordat we weg zouden gaan. Dit hoefde eigenlijk niet want we vertrokken pas om half 16:30. Typisch Azië 🙂 Misschien was de trein toch beter. We hebben tot nu toe alleen met de trein door Java gereisd en dit is best wel chill. Ze rijden zelfs stipt op tijd, daar kan de NS nog wat van leren. De laatste week gaat nu van start, hopen dat we nog veel kunnen zien van de rest van Java ?