Zondagochtend zijn we vertrokken richting Pai. Pai was de plek waar we nog nooit geweest waren maar die al jaren op het lijstje stond. Na een rit van een uur of vier die heel wat mensen misselijk maakte kwamen we aan in Pai. Mensen hadden ons in Chiang Mai al gewaarschuwd voor de hordes Chinezen en Japanners die er zouden lopen.

Het zijn namelijk niet zozeer de Westerlingen die hier het ‘massatoerisme’ veroorzaken maar vooral bovengenoemde Chinezen. Gelukkig viel het enigszins mee en hebben we de meeste fotograferende Japanners en rochelende Chinezen kunnen ontwijken.

Slapen in Pai

Na een snelle blik op de kaart besloten we maar een kant op te lopen op zoek naar een hostel. Dat is één van de mooie dingen van reizen. Elke dag is een nieuwe ervaring en overal waar je komt doe je nieuwe indrukken op. Zo kom je in Pai aan en heb je geen idee waar je bent of waar je heen moet maar na een dag weet je bijna alles al te vinden. Het went snel!

Pai is gelukkig niet zo groot en een hostel was zo gevonden. Na even opfrissen hebben we wat gegeten en het dorpje rondgewandeld en de Wat Phra That Mae Yen bezocht, een groot wit Boeddhabeeld gelegen op een heuvel met eens schitterend uitzicht over de bergen rondom Pai. Gelukkig waren we hier alleen en hebben we kunnen genieten van het uitzicht en de rust.

Helaas werd deze na een half uur bruut verstoord doordat er bussen met Japanners en Chinezen uitgeladen werd. We blijven ons overigens wel verbazen over het fenomeen ‘Japanners en camera’s’. Ze komen op de meest fantastische plekken maar gaan alleen met zichzelf op de foto en lijken geen moment door te hebben in wat voor schitterende omgeving ze zijn.

Wat te doen in Pai

De eerste fatsoenlijke maaltijd die avond in Pai was helaas geen al te beste maaltijd aangezien we beide de hele nacht meer in het toilet hebben rondgehangen dan in bed.. You get the picture! Die eetstalletjes zijn heel erg leuk maar wij kozen blijkbaar een verkeerde. Maandag was dan ook niet echt een spannende dag en zijn we van een budget hostel naar een iets luxer hostel vertrokken waar we vooral niks gedaan hebben.

De slogan ‘Do Nothing in Pai’ hebben we die dag aardig waargemaakt! Het hostel was bijzonder goed overigens met elke avond live muziek van een Thai met een geweldige stem maar een helaas wat beperkt repertoire en Engelse uitspraak. Elk liedje werd vakkundig omgebouwd naar Thais-Engels waardoor we elke avond een soort Hints speelde om er achter te komen welk lied hij zong. Daarnaast kende we na 4 avonden alle nummers inclusief standaard bedank teksten.

Het is bijzonder om te zien dat je lichaam zo snel herstelt als je dat zelf wil! Dinsdag waren we weer ‘good to go’ en hebben we Santichon Village bezocht wat helaas niet meer is dan een nagebouwd Chinees dorp met als enige doel het verkopen van thee en fruit aan toeristen (lees Chinezen). De omgeving was gelukkig prachtig.

Rijstvelden nabij Pai

De dag erna hebben we een iets groter rondje gereden rondom Pai en omgeving. De rijstvelden zijn in deze tijd van het jaar helaas bruin en verdroogd maar nog steeds is de omgeving hier schitterend. Na het regenseizoen moet het hier helemaal spectaculair zijn, een mooie reden om terug te komen in Pai. We reden richting de Pai Canyon wat helaas niet zo groot is als de Grand Canyon aan de andere kant van de wereld maar nog steeds erg indrukwekkend was, en warm, heel erg warm.

Uiteraard hadden we een half flesje water bij ons waardoor we lichtelijk uitgedroogd maar onder de indruk weg gingen. Het mooie aan Azië is dat je in veel highlights nog overal bij kan. Zo kan je bij de Angkor Watt bijna overal rondlopen maar ook hier in de Pai Canyon wat op zich best gevaarlijk is. Er stonden geen hekken of lintjes maar als je hier een misstap maakt en naar beneden viel hadden ze aan een trauma helikopter niet genoeg gehad.

Next stop, Memorial Brigde Pai

De volgende stop was de Memorial Bridge die stamt uit de Tweede Wereldoorlog en gebouwd was om de troepen makkelijker over de rivier te krijgen aangezien ze daarvoor elke keer met een kanootje heen en weer moesten. Het is mooi om zo’n stukje geschiedenis te zien in een regio als Pai maar vreemd om bij de Memorial Bridge een look-a-like van Jack Sparrow te zien waarmee je op de foto kon. Ik ben niet afgestudeerd in de geschiedenis richting maar volgens mij heeft Jack Sparrow weinig met de Tweede Wereldoorlog te maken. Het doel van deze attractie was ons niet helemaal duidelijk.

We zijn verder gegaan naar het Viewpoint. Een attractie die zijn naam gelukkig waar maakt. Gelegen op de berg kijk je uit over de bergen rondom Pai en wederom waren we de enige. Het is werkelijk genieten van de rust en het uitzicht hier. Verder hebben we ook de Mor Paeng waterval bezocht. De route naar de waterval toe is heel erg mooi aangezien je door een prachtige omgeving rijdt.

Watervallen in Pai

Vlak voor de waterval werden we nog staande gehouden door een vrouwtje. Niks bijzonders in Azië natuurlijk en wij hadden onze portemonnee al klaar om een entrance fee te betalen. Dit vrouwtje had echter niks met de waterval te maken en was alleen geïnteresseerd in het feit of wij marihuana wilde kopen.. Een nogal bijzondere vraag in zo’n afgelegen regio.

Nadat we de voor- en nadelen (30 jaar wegrotten in een Thaise gevangenis) hadden doorgenomen besloten we toch door te rijden. De waterval viel helaas een beetje tegen aangezien er in deze tijd van het jaar bijna geen regen valt waardoor de waterval was veranderd in een stromend beekje. Die avond hebben we toch maar gekozen om te eten in een restaurant..

’s Avonds in Pai

’s Avonds hebben we de markt verkent en werden we aangevallen door een marktvrouwtje met een schaar die blijkbaar vond dat wij te veel wilde afdingen. Bij de rest was dat geen probleem maar deze vrouw was daar duidelijk niet van gediend! Die kleine schattige Thaise vrouwtje zijn dan ineens bijzonder intimiderend. Jack Sparrow liep overigens die avond ook op de markt, je kon weer met hem op de foto.

Na 4 dagen in Pai te hebben verbleven was het helaas al weer tijd om verder te gaan. Meer dan 3 jaar stond Pai op mijn lijstje en ik moet zeggen; het was het wachten waard! Ondanks de vervelende Chinezen is Pai een wereld van verschil met de rest van Thailand! Het ligt in een schitterende omgeving die buiten het droogseizoen sprookjesachtig mooi moet zijn en de sfeer is er zo ongelooflijk ontspannen.

De slogan is dan ook Do Nothing in Pai en dat is heel erg makkelijk hier. Er rijden geen TukTuk’s met 100 km/h door de straten, je wordt niet elke minuut aangesproken met ‘I have tour for you!’ of ‘Suit for you sir?’. Mensen hier zijn nog echt vriendelijk en bescheiden zoals je dat vaker meemaakt in kleinere dorpjes in Azië. Pai is een klein paradijs in het noorden van Thailand en laten we hopen dat dat, ondanks de populariteit, zo blijft.